Boşluk

Boşluk... Temellerini Vedanta felsefesinden alan Budist öğretisindeki en önemli kavramlardan biri... Sunyata...

Hayatımız boyunca içimizdeki ya da yaşamımızdaki boşlukları doldurma çabası içine giriyoruz. Böyle öğrendik çünkü; yaşam boşlukları sevmez. "Kendimi boşlukta hissediyorum", "içimde bir boşluk var" cümlelerini hep panik ve kaygıyla kuruyoruz. O boşluğu anlamak yerine ondan kurtulmaya çalışıyoruz. Sistemimizi bozacak, dengemizi sarsacak kişileri, işleri, eylemleri, olayları o boşluğun içine yerleştirmeye çalışıyoruz; sonra da onların yarattığı etkileri hayatımızdan çıkarmak için debelenip duruyoruz.

"Bütün her şeyde boşluğun doğası vardır; onların başlangıcı ve sonu yoktur, kusursuz ve kusurludurlar, eksik ve tamdırlar" der Kalp Sutra.

"Yaşam boşlukları sevmez" mi! Yaşam boşluktan doğar halbuki. O boşluktur mutlak gerçeklik. İnsan da kendi boşluğunun içinden kendi gerçekliğine ulaşır. O boşluğu doldurmak için kullandığı her şey bir yanılsamadan ibarettir.

Diyeceğim o ki boşluktan korkmayın. Onunla, bununla doldurmaya çalışmayın. Bırakın boş kalsın. O boşlukta kendi gerçeğiniz var; onun içinde kalın. O boşluktur sizi siz yapan.

"Şu ağaçtan bir incir getir bana."

"Getirdim efendim."

"Onu ikiye böl. İçinde ne görüyorsun?"

"Çok küçük tohumlar efendim."

"Onlardan birini ikiye böl. Ne görüyorsun?"

"Hiçbir şey efendim."

"Sevgili oğlum, o en ince özü görmüyorsun. O en ince özden şu koca ağaç meydana geldi." Chandogya Upanishad

Ne yaptığın değil, nasıl yaptığın❣️